Ég kom heim frá Skagabeach á laugardagskvöldið. Búin að stjana við pabba gamla á tá og fingri, sofa út, elda mat, fara í gönguferðir, lesa, taka myndir og liggja í pottinum. Ótrúlega notalegt að vera ekki á harðaspani í heimsókn – þjóta norður á föstudagskvöldi og aftur heim á Sunnudegi…núna gat ég notið þess miklu betur að koma heim í heiðardalinn!! Ég fór meira að segja í klippingu – sem tókst vel – og kostaði ekki nálægt því sem ég borga í klippingu hérna fyrir sunnan. Ég er næstum viss að það myndi borga sig að fara í hópferðir norður , þar sem allir færu í klippingu og snyrtingu. Spurning um að koma því á!!

Ég bloggaði sko fyrir norðan. Það var bara eitthvað helvíti að blogger.com því hann neitaði að birta færslurnar mínar. Reyndi líka að setja inn slatta af myndum en það var ekki að virka heldur.

Afmælisbörn gærdagsins fá bestu kveðjur í tilefni dagsins en þær eru allar merkar skagastrandarmær:
Bjarney Katrín, Elva Dröfn og Guðrún Ásta ---- til lukku með gærdaginn.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Það var hræðilegt að horfa á fréttir af skotárásinni í Virginíu í gær. Á fjórða tug virðist hafa fallið og enn fleiri særst og allt virðist þetta í fyrstu vera verk afbrýðiseminnar. Þvílík afbrýðisemi…..en að sjálfsögðu var þetta eitthvað miklu meira en það. Fólk sem er heilt á geði bregst ekki svona við. Mér fannst samt fáránleg ein fyrirsögnin á mbl.is þar sem stóð “Bush harmi sleginn vegna fjöldamorðanna í tækniskólanum í Virginíu”. Hver var ekki harmi sleginn yfir þessum atburðum og hverjum er ekki nákvæmlega sama hvort að Bush segist vera það eða ekki. Bush virðist ekki harmi sleginn yfir neinum þeirra óteljandi mannslífa sem hann hefur á samviskunni – hann er ekki harmi sleginn yfir öllum þeim börnum sem að látið hafa lífið í stríðinu, né yfir börnunum sem misst hafa foreldra og aðra ættingja í stríðinu, né yfir öllum þeim sem hafa misst heimili sín, búa við stöðugan skort á nauðsynjum, menntun og öryggi. Þess vegna gæti mér ekki verið meira sama um hverjar tilfinningar Bush eru í þessu máli og finnst óviðeigandi að gera það að fyrirsögn fréttar um þessa ömurlegu atburði.


Mig langar líka að minnast tveggja ungra manna; Óskars Inga og Benedikts Inga sem yfirgáfu þennan heim langt fyrir aldur fram nú í apríl. Fjölskyldum þeirra og vinum votta ég innilega samúð og vona að þau finni styrk til þess að takast á við sorgina.